„Masaż” wisceralny polega na pracy z narządami wewnętrznymi przez odpowiednie uciskanie powłok brzucha. Technika „masażu, opracowana przez Aleksandra Ogułowa powstała na bazie starosłowiańskiego masażu brzucha. Praktyczne umiejętności przekazywane od pokoleń zostały uzupełnione o dogłębną wiedzę z zakresu anatomii i fizjologii ludzkiego organizmu. To połączenie współczesnej wiedzy i dawnej praktyki dało zadziwiające efekty i stało się sposobem terapii. Prawidłowo przeprowadzony masaż poprawia przepływ limfy i krwi, tym samym usuwając zastoje. Zlikwidowanie wspomnianych zastojów w narządach i przestrzeniach wokół nich prowadzi do normalizacji czynności fizjologicznych i regeneracji całego organizmu. Jednocześnie poprawa krążenia krwi w jamie brzusznej sprzyja odruchowemu zwiększeniu przepływu krwi w pozostałych częściach ciała. Efektami terapii są poprawa ogólnego stanu zdrowia, a także stanu psychicznego i emocjonalnego. Przy regularnie wykonywanym masażu brzucha stopniowo dochodzi do normalizacji funkcji narządów wewnętrznych, a przez to prawidłowego działania całego organizmu.

Wskazaniami do terapii są między innymi:

• złogi w pęcherzyku żółciowym,
• przewlekłe zapalenie trzustki,
• stany zastoinowe wątroby,
• refluks
• choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
• zapalenia jelit,
• przewlekłe zaparcia,
• choroby zastoinowe nerek,
• zaburzenia pracy płuc i serca,
• zapalenie oskrzeli
• choroby tarczycy.

Przeciwskazania do wykonania masażu wisceralnego to:

• ostre stany zapalne w obrębie jamy brzusznej „tzw ostry brzuch”
• marskość wątroby zaawansowane stadium
• choroba nowotworowa (rozsiany proces)
• gruźlica
• krwotok wewnętrzny
• obecność „siatek” w powłokach brzusznych po operacji przepukliny

powrót do listy